Hasà Di Krisi Niku

 

Melin pa mizi vea kyoen tir’iya; i kyua storeno sfola sibà enisken l’ami pičìn vile iva dià. I sai kai zai dia hegen kurla i mèa lume la dia; in ueno fora luu ki, ebuen: - Vasu s’iya sfolano sibà yuven; la es der siba, ai per askya. Ei enisken l’ami pičìn viler iva dià -. Dia reyi sula hullen iskyarro; len movu svukeno goh’i ken: - Mizi dyu, purè iya mar; a gier - . Isi lu pilen ni miluti ta numeno bi krisa lu tien: «Ipa sibà, sa dar gimi». I mandi lu layben i ven ipa.

Dia paten matan i len nai letranno tis hegen duni puša; hyen mata san i tie: «A himen iva minsi uekaro». Ni mata mi hegen daba: olae sufalao i laà mi stida buhen. Olaen byoga tis, teraro ji vyolku i plepen klavan. Sibi tai luki byogada sen i hupen seta klutanno; tien nye mami niza, ni betenno nyen lal’iya sum’i samyi. Kapen byogadùr mino de iyu lu suvi sà i ken: - La tya Tumà -. Gien nyin ta la somen guyuno tui. Pi vasa pai voma emeyen dia aten byoga in uen byogadu ai liama ti ipa dù. – Mi, - lu buen, - nyin la: melin pičìn milu hegen klava olaeno matan i luki ta hollen laaro -. Igi dia delen ta den’ipa ti sibà la hyen šan, i ken: - Lapè, goni dyu, lia mae kape faka dari diva? A lakyer ji krisi tligu. – Steparyo nà, dia! – byogadu buen i stepen lia iste. Igi dia fren faka divar keno: «Lia hegerno fakano si la edoryè in egruè in emya epè isi a luale».

Lia elnen fakano ni adyen ga in imala nyen mami šargan. Klofan sen fabala, yuten tai i hegen megala. Atenno grumi va jai katen neni rā. Va seno lia zaten i ken: - Upiro ya in upi? – A byogaro, - la buen, - i le dari diva, ake kape faka va. Ni adyenno ga wafan a gir male sai. – Mizi lia, - vena ken, - ya hegen mega ronù in ami lu luale doryer na. – Askya meyè, - lia ken, - a mi zave; ni milmi eši a nwi moi -. La plaen stugàn i planyen. Kai loi ronu alen i safi uen ka miluti lia ti. – Ah, - grumi va ken, - sedi lia, adyen ga wafan in a kuben glararro; l’ake kape faka dari diva -. Ronu beten faka i tren: efre lia ak’edorye ami hege. Igi sfai ronu gladen i pima fošen faka i fren mita ke lia hegenno vilè iva dià. Kai blanepen stugàn tis ivasa; in ami la haki lu ven faka i tusen fela. Diva bedenno faka pen kia efren, stepen fuhi lilla vilà i vyopa vilen ipa sibà; i lia lal’i flyi va dano samen sub’i suvi. Wi kai dia lualen megra i sen iskya drimen in ipa sibà vilka ivà. – Ko? – la ken: - fakan a fren mani stepu -. Igi diva ven faka gai la ma’se kia efren. Dia tren i delen ta eheyen. Uen lia kia epen i kiar kapen mani sa. – A mi lume, - buen, - mimi eheyen malan a planeno wafan -. Safi dia ken: - Ya mi ganer es lei! Ka ge iva mà ake kape di krisi niku hasà hasparo; ai ya kape maer kye iva mà -. Dia hil’es gane vadye sbari. N’ipa sibà buen: - Goi, a ler klape krisi niku: a mi zave hasa -. Len i anden tela.

Fela gamen mami mara; gemanò neda uen trela ki dà i kia la lume. – A lum’emya, - ipa sibà buen. – Ig’iti kè, - neda dilyen, - ko lirga šorà milaen kaddi heteno ula i yoi ismi lā. – Vipè a luale, - buen, - i ya lumer -. Luden fela i hegen miti mara; in ei cha si neda uen trela ki dà i kia la lume. – A lum’emya, - buen. – Ig’iti kè ko fita marà mù kaddi deno krisi dumu yoi ismi bladu. – Vipè a luale, - buen, - i ya lumer -. Luden fela i hegen mami ša l’ake dane. Sufaka uen trela ki dà i kia la lume. – A lum’emya, - buen. – Ig’iti kè, - sufaka ken, - ko bari an ake le nòr i nyòr mèa aryeno. – Vipè a luale, - buen, - i ya lumer. Melenno ša la nyen ata haspà. Tai dai kuf’i hos’i hasa mi megan ni gruva dà katin mami lešàn. – Ya ge kia? – va uen i vame mi bai riyi. – A gir hasà di krisi niku, - la buen, - aymi a mi ma’kye vilva mà. – Ya ue bi, - va ken, - ai hasa luale i nye na la doryer na; ni a glare, g’ène kipe na -. Va bilden da čenya i ken: - Omè unyuyo pustrà mà, tai ya ekime. – O’, - lia buen, - goi; ni ei gir lume di bu: ko lirga milaen kaddi veno ula i yoi ismi lā; ko fita kaddi deno krisi dumu yoi ismi bladu; i ko sufak’ake bari le nòr i nyòr i mèa arye. – Uu peki, - grumi va buen, - ni ya hesh’i šuvi i delè hasa ke kia a yekeno di krisi niku. Foi mala hasa lualen mega. L’atenno delen ha mi byi. – A mede fiva, fiva pei klakà, - ken, - sai aba mi goi -. Lenen embi ni ganen nye mia. Gruva breken: - A yoi fafen i sapen, - ken, - i lui ya pe misapa: bari de punan fiva pei klakà. Katè i dulmè -. Hasa krenno i glenno milmi; buren kopa babàn gruvà i ken va wi myè nuntu. La mi nemen planye, hedeno i groeno.

Igi grumi va klapen krisi nika, yeken i paten neni.- Ah! – hasa waken: - ya pe kia? – a den reri pana, - gruva buen, - in igi klapen niku nà. – Ya panen kia? – hasa uen. – Panen fovi lirga kaddi veno ula, yoi milai i ve ismi lā. Ko? – Ah, ai lu lume! - hasa buen: - lirgan fuga teklannò; ai lu dorye ta ula luander file -. Gruva luanden mye nuntu tis la planyen i groe vevepeno taldu. Igi va yeken jini nika. – Ah, ya pe kia? – hasa safi waken. – Mi safè, - va buen, - a pen paneno. – Ya lui panen kia? – la uen. – A panen yokan fita jabano, isi ta de krisi dumu i yoi ismi bladu. Ko? – Ah, ai lu lume! – hasa buen: - tai kleka nekye futa; ai lu dorye da lui der krisi dumu; ni ai kleka lude nekye fita dai rire. Ni mi angè ma panuno nà; ai lui stoke plana der čaka -. Gruva šuven da i luanden mye nuntu tis la planyen i luanden groe. Igi va klapen dini krisi nika i yeken. Hasa ompen wakeno i ge rase ni va lui šuven da i ken: - Ki resa ai de reri panu! – Ya panen kia? – la fruki uen. – Panen sufaka gine ake bari le nòr i nyòr mèa aryeno. Ko? – Ah, la mikopi! – hasa buen: - Ai ana le dane ša, l’ake ve volka; mit’ake pe sufaka i la himi -. Gruva yekenno di krisi niku i denno buu di uù, nwi angen hasa la planen tis vasa hege.

Hasa lenno, gruva myen čenya unyuro stilà i lui den pei mida ipar sibà. – Sai di krisi niku, - ken, - kia hasa buen uù ya ski lapen. – O’, - la buen, - a lapen i tayter goi. – Ya dake miti mia, - va ken, - yoi ma’le fela nà -. La vuben grumi va myen merkuro i la puren haspa, suvi la emya eganenno es goi. Nyenno sufaka l’ake ve sikin bua. – Isi spitifè ma, - ipa sibà ken, - kai a ker go ya ma’hime -. I miti setànno, ven lika hasà: - Ka geno dane ša, vè volka kiran -. Luden fela i hegen mara upi miwi fita; in ei neda uen bua. Igi la ken ta lapen hasaro: - Doryè kleka nekye futu i fita lui der krisi dumu -. Neda vuben i ven vinsa j’ihu moli su krisano aken hele da. Mandi hegen mara milai lirgà. La ken neda ta hasa ken: - Tai fuga teklannò; lenè i doryè i lui lirga byai ver ula -. Neda vuben i ven miti j’ihu moli su krisano.

Ipa sibà mandi hegen mega upi vilva bai sumen luneno i lapeno emya ganen goi. La kapen diàr ta uen, hasà di krisi niku; i dia neno č’ihu moli su krisano, subi ken: - Yoi emi aysa epen i ya ma’kye iva mà. Ni lubi pavya kè upiro dai krisa? Ah mambi ziza! – A danen ša, - la buen, - i nyen tai setàn ari frā. – Ei a ma’klape? – grelano tui dia uen. – Maki ya ge; - luki ta buen, - šàn sufaka; spitifepè daro i maer tue vovu miti setàn. -. Greli dia yayi elnen i hegenno ša tusen sufakàr spitifè. Sufak’alen in oyepen; i hegenno miti seta ven volka kiran in ompen sufaro tagyàn. Ni kairo dia aken pe sufaka rasar sibù. “– Lwi la pe? – Ski, mèa myen kuga”.